مسابقات کاراته بازیهای کشورهای اسلامی در شرایطی اواخر اردیبهشت در باکو آذربایجان برگزار می شود که می‌توان این رقابتها را به نوعی «مسابقات جهانی کوچک» دانست.
به گزارش
سایت هنرهای رزمی به نقل از فدراسیون کاراته و به نقل از خبرگزاری مهر؛ در پیکارهای کاراته بازیهای کشورهای اسلامی حضور چند تیم قدرتمند و صاحب سبک از آسیا، قاره اروپا و افریقا می تواند سطح کیفی این رقابتها را در حد یک تورنمنت سطح بالا ارتقا دهد.
اگر به رتبه کشورها در آخرین مسابقات جهانی که آبان ماه سال گذشته در لینز اتریش برگزار شد، نگاهی گذرا بیندازیم مشخص می شود در جمع ۱۰ تیم برتر جهان نام ۴ کشور مسلمان دیده می شود.
جدا از تیم ایران که با ۳ طلا و ۳ برنز در جایگاه سوم جدول رده بندی قرار گرفت، تیم مصر با یک طلا، ۲ نقره و۲برنز در مکان چهارم ایستاد و آذربایجان میزبان چهارمین دوره بازیهای کشورهای اسلامی نیز با یک طلا، یک نقره و یک برنز رتبه پنجم را از آن خود کرد. تیم مراکش نیز با یک نقره دهمین تیم برتر جهان نام گرفت
در جهانی اتریش ۲۰۱۶ اگرچه تیم ملی ترکیه با یک مدال برنز در مکان نوزدهم ایستاد، اما نباید فراموش کرد کاراته ترکیه در رقابتهای قاره اروپا که تیم های قدرتمند جهان از جمله فرانسه، اسپانیا، ایتالیا و آلمان حضور دارند موفق به کسب نتایج خوبی شده است. در پیکارهای ۲۰۱۵ تیم ملی ترکیه با ۲ طلا، ۶ نقره و ۳ برنز به مقام قهرمانی دست یافت و سال بعد یعنی ۲۰۱۶ با ۱۲ مدال رنگارنگ، یک طلا، ۵ نقره و ۶ برنز تیم چهارم قاره سبز نام گرفت.
بی تردید در بازیهای کشورهای اسلامی حضور این تیم ها و تک چهره هایی از کشورهای ازبکستان از جمله «صدرالدین سایماتوف» می تواند معادلات را بر هم بزند. این کاراته کای ۱۹ ساله که در وزن ۶۰ کیلوگرم مبارزه می کند در سال ۲۰۱۷ با ۳ طلا در کاراته وان پاریس، روتردام و دوبی کاراته جهان را متوجه قابلیت بی نظیر خود کرد.
عربستان که از ۵ سال پیش نگاه جدی اش را متوجه کاراته کرده در یک سال گذشته حضور تقریباً موفقی در کاراته وان های متعدد داشته است و نشان داد در برخی اوزان مهره های زهرداری را در اختیار دارند که از جمله آنها می توان به «طارق حمدی» اشاره کرد که در سنگین وزن زیر ۲۱ ساله ها؛ هم طلای آسیا در پرونده اش دیده می شود و هم نشان زرین جهان.
میدان باکو برای کاراته ایران از آن جهت می تواند سخت و دشوار باشد که تیم میزبان به عنوان تیمی که چند چهره شاخص از جمله «رافائل آقایف» یکی از پرمدال ترین قهرمان تاریخ کاراته جهان را در ترکیب خود دارد، نگاهی جدی به سکوی قهرمانی این بازیها دارد. فراموش نباید کرد آذربایجان در دوره پیشین با ۳ طلا ( برابر با تیم ملی ایران) بر سکوی سوم ایستاد و این بار مطمئنا به مقامی بهتر از دوره قبلی چشم دوخته است.
مصر که در دوره قبلی قهرمان شده بود، این بار با در اختیار داشتن قهرمانان آماده ای همچون «عمر عبدل رحمان» ، نایب قهرمان وزن ۷۵- کیلوگرم جهان ۲۰۱۶ «مگدی حنفی» قهرمان و نایب قهرمان وزن ۶۷- کیلوگرم جهان در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ و چند کاراته کای صاحب نام در بخش بانوان دوست ندارد به مقام قهرمانی اش خدشه ای وارد شود.
تیم ملی ترکیه که هم در بخش مردان و هم در بخش زنان کاراته کاهای زبده و پرعنوانی را در ترکیبش دارد، مطمئنا با بهترین های خود به باکو می آید. ترکیه هفته آینده میزبان مسابقات قهرمانی اروپا است و احتمال اعزام نفراتی که در تاتامی اروپا به میدان رفتند، به بازیهای کشورهای اسلامی زیاد است.
تک چهره های اندونزی، مالزی، الجزایر، قزاقستان، بوسنی هرزگوین ، تونس و مراکش نیز می توانند بر غنای فنی مسابقات باکو بیافزایند. باید دید در میدانی که سطحش از رقابتهای جهانی پایین تر و از سطح قاره ای بالاتر می تواند باشد، کاراته ایران تا چه اندازه می تواند انتظارات را برآورده سازد؟ اما آنچه که مسلم است در قیاس با سایر رشته هایی رزمی چون تکواندو، ووشو و جودو، ملی پوشان کاراته شرایط سخت تری را در باکو تجربه خواهند کرد. شرایط توصیف شده حکایت از کار سخت و دشوار شاگردان هروی در میدان بزرگی چون باکو دارد و البته نباید فراموش کرد که تیم یکدست کاراته ایران در صورت رسیدن به شرایط مطلوب آمادگی روحی، روانی توان انجام کارهای بزرگ را دارد.
