در هند هنر رزمی سنتی در عصرهای گذشته (قدیم) مردان عصر حجر برای محافظت از خود در برابر حیوانات و دشمنان از چوب بامبو استفاده می کردند .
استفاده از چوب بامبو برای آنها آسان بود زیرا که می توانستند آن را همیشه با خود به همراه داشته باشند .
وقتی آنها به دنبال غذا میرفتند مجبور بودند مسافتهای طولانی را طی کنند .
آنها می چرخاندن و حرکت می دادند چوبهایی را که با خودشان حمل می کردند و نیز وقتی بعضی از دشمنان باچوبهایشان به آنها حمله میکردند آنها باید بوسیله چوبهایشان از خود دفاع می کردند .
بدین ترتیب یک نوع از مبارزه ی با چوب شروع به توسعه کرد .
توسعه یک هنر
این هنر از زمان محاصره یک پادشاه در صدور 5000 سال پیش توسعه پیدا کرد .
یک جانسپار و مجاهد بزرگ از لرد .میوروگا.خدای تحیل .در تپه های فوتیگای در بخش تیرانلولی که در تافیلنا دو در جنوب هند واقع شده است زندگی می کرد .این خوریان شده آماگاستیار این هنر از سیلامبام را تاسیس کرده است.بعد از آن پادشاهان پاندیا.چوزا و چرا در جنگلهایشان از این هنر استفاده کردند و آن را اجبار ساختند برای همه سربازان در 5 بخش ارتشی و نظامیشان .
در گذشته اخیر در زمان پولیدوان و ویداپاندیا کاتابومن (1760-1799) ای هنر زنده نگه داشته شده بود و بنابراین بریتانیا از در جنگلهای مقابل بریتانیا از آن استفاده می کردند .
با توجه به زبان تامیلز .سیلامبام فقط یک سلاح نیست بلکه همچنین یک هنر رزمی سنتی می باشد .
بنابراین آنها به خاطر شکل ظاهری بدن تمرین می کردند.
از جنوب هند سیلامبام گسترش پیدا کرد تا سراسر هند و آن به نامهای مختلف در بخشهای متفاوت از کشور شناخته شد.
سیلامبام در کرالا ندووادی نامیده شد .در آنده را پارادش کاراسامو .در کارنا تادهانتاوارسایی .لاتهی در یوتار پرادش .مارتیمانی در ماماراشترا .دهال لاکادی در جیوجارات .پاتاپاچی در پانجاب و ماریانا .
کاتگادر جارخند و بیهار وابسته به لهجه ی زبانشان در منطقه شان متفاوت است .
امروزه سیلامبام در فستیوالها نیز شرکت می کند مانند محرم.رام ناوامی و غیره.
تکنیکها و سلاحها :
سیلامبام یک سلاح –پایه هنر رزمی سنتی هندی است که از تامیل نادو در جنوب هند سرچشمه گرفته است .
اما همچنین تمرین می شد توسط مردان سنتی مالزی .سنگاپور .سری لانکا و اندونزی .
سیلامبام جهان منسوب است به اینکه چوب بامبو از سلاحهای اصلی است که در این استایل استفاده می شد است .
سایر سلاحها همچنین مانند مادووا (شاخ آهوی کوهی ) کاتهی (چاقو ) ووال (شمشیر )نیز استفاده می شده است.
سایر سلاحهای سیلامبام که کاتوواریسای نامیده میشود از حالات و عادات جاری پایه از حرکات حیوان مانند مار .ببر و فرمهای عقاب استفاده می کند.
طول چوب منوط است به ارتفاع و بلندی تمرین کننده که باید فقط پیشانی را در حدود سه انگشت از سرحس کند.
اگر چه طولهای متفاوت در موقعیتهای متفاوت استفاده می شود.معمولا مقیاسهای بزرگ 68/1 متر است .
(5 و نیم فیت) 3 فیت چوب سدیکاتچی نامیده می شود . که میتواند به راحتی پنهان شود .
برای چوبهایی با طولهای متفاوت تمرینات جداگانه ای وجود دارد .
یک وضعیت عادی شامل نگهداشتن چوب تا پایان دست راست بسته به پشت .دست چپ حدود 40 سانتی متر
(16 inch) خارج . این موقعیت که آرامش وسیعی از چوب و حرکات بدن را موجب می شود که شامل حملات پیچیده و مسدود کننده است .
در سیلامبام بخشهای جایگزین بسیاری وجود دارد .مانند ناگام -16(کبری-16) کالاپاتو (پنج دزد) کیداماتو (شاخ سربز) کراوانچی .کالیاناواریسای (همانند ربع چوب) تیولوکانام و به همین ترتیب هریک از آنها منحصر به فرد هستند و ممکن است باهم تفاوت داشته باشند در گرفتن.طرز ایستادن یا قرار گرفتن عملکرد پا .روش حمله کردن .ارتفاع چوب .گردش چوب و...
چوب بامبو یکی از اولین سلاحهایی است که در هنرهای رزمی هنداستفاده میشد که جزء بزرگترین تفاضا و در خواست بازدید کنندگان بود .
مدیریت(وزارت) ورزشهای سیلامبام
در سرتاسر دوره مدیریت و قانون گذاری چارچوبی برای سیلامبام وجود داشت و بنابراین سیلامبام در ورزش رزمی پیشرفت کرد .
فدراسیونهای کشوری ،ملی، قاره ای و بین المللی وجود دارد که برای سیلامبام تشکیل شده اند و سالیانه مسابقاتی به صورت قانونی برگزار می شود.
در تمام هند فدراسیون سیلامبام بر حسبی مقرر می شود .در دولت تامیلنادو در 2004 به ثبت رسید و با موفقیت مشغول به کار می باشد . مسابقات ملی ، مسابقه آسیایی سیلامبام ، مسابقه جهانی سیلامبام سالیانه برگزار می شود.
کمیته هیئت رئیسه در کوالامپور در 20 مارچ 2009 نشستی داشتند که تصمیم گرفته شد فدراسیون آسیایی سیلامبام تشکیل شود و آنها دارای یک چهارم عنوان در هند هستند .این فدراسیون در هند بر حسب مقرر به ثبت رسید .کمیته هیئت رئیسه در نشستی در ناگرکویل ،تامیلنادو در 17 آگوست 2010 تصمیم گرفتند که فدراسیون جهانی سیلامبام تشکیل شود و دارای عنوان یک چهارم در هند ومتعاقبا در هند ثبت شود .
ثبت سیلامبام در فدراسیون ورزشهای رزمی
این سبک توانست در سال 91 از فدراسیون ورزشهای رزمی وزارت وزرش جوانان رزمی؛در بیست و هشتمین جلسه شورای ساماندهی سبک های رزمی وزارت ورزش و جوانان مجوز دریافت کند.
مسئولیت این سبک در ایران بر عهده استاد یوسف معصومیان می باشد.