تعریف طب سنتی و راههای تشخیص در طب
طب سنتی چیست ؟
پزشکی سنتی یا طب سنتی در دسته ی پزشکی جایگزین قرار می گیرد.
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی طب سنتی مجموعهای است از دانستهها، مهارتها و اعمال که بر پایه نظریهها، باورها و تجربههای بومی فرهنگهای مختلف است، خواه که قابل شرح باشد یا نباشد، که در بهداشت و نیز پیشگیری، تشخیص، بهبود و مداوای بیماریهای جسمی و ذهنی مورد استفاده قرار میگیرند.
طب سنتی در بسیاری نقاط جهان وجود دارد که از جمله مشهورترین انواع آن میتوان به طب سنتی چین، گیاهدرمانی و طب اخلاطی (بکار برده شده در طب سنتی ایرانی - علم مزاج شناسی )، شمنباوری و آیورودا (بکار برده شده در طب سنتی هندی) اشاره کرد.
در دنیا ۷۵۰ هزار گونه گیاهان دارویی وجود دارد که ۱۰ درصد از این میزان خواص درمانی دارد. سازمان جهانی بهداشت طی ۳۰ سال گذشته استفاده از ظرفیت طب سنتی و مکمل را در کنار طب جدید در دستور کار خود قرار داده است، ریشه دار بودن در فرهنگ مردم، کل نگر بودن طب سنتی و سهولت دسترسی و ارزانتر بودن خدمات طب سنتی از دلایلی است که این سازمان در توسعه و ترویج طب سنتی مد نظر دارد.
روشهای تشخیص در طب سنتی
در طب سنتی چند روش تشخیص وجود دارد.
۱. مزاج شناسی - معاینه وضعیت روانی
۲. نبض
۳. بول و براز (ادرار و مدفوع)
۴. عنبیه شناسی
۵. زبانشناسی
۶. پاندول
۷. بیولوکیشن