سيدمحمد پولادگر: از شيربچههاي تكواندوي ايران خيلي انتظار دارم
بدون شك بايد تيم ملي تكواندو را هم چون سنوات گذشته يكي از پراميدترين تيم هاي کاروان اعزامي به بازی های المپیک دانست. تکواندوي ايران كه در سیدنی 2000 يك برنز گرفته بود، در سال 2004 با عملكردي فوقالعاده هر 2 نماينده اش موفق به كسب مدال شدند و در المپيك 2008 و 2012 با سه نماينده به اين بازي ها رفت كه در هر دوره هم پایانی همراه با مدال داشت. حالا جوان ترين تيم كاروان ورزشي ايران در المپيك ريو، تكواندو است، تیمی که براي اولين بار قرار است با 4 تكواندوكار رو در روي حريفانش در شیاپ چانگ المپیک قرار بگيرد و اين يعني شانس كسب 4 مدال!
در آستانه آغاز بازيهاي المپيك ريو روبروي مدیری نشستيم كه خود از جنس همین رشته است و در 4 دوره حضور تكواندو در المپيك (یک دوره به عنوان نایب رییس و سه دوره به عنوان رییس فدراسیون) سكان دار اين رشته پرافتخار ورزشي بوده است، تکواندویی که قهرمانانش در تمامي دوره ها موجب افتخار و غرور ميليون ها ايراني شدهاند. مردي كه با كارنامه اي قابل توجه مدیریتی، ورزش ايران از او به عنوان «رييس خاص» ياد مي كند. صحبت هاي سيد محمد پولادگر، رييس فدراسيون تكواندوي ايران را پيش از آغاز مهم ترين رویداد ورزشي جهان مي خوانيم.
*روند کسب سهمیه تكواندو چطور بود؟ شما از کسب 4 سهمیه رضایت دارید؟
- بايد بگويم ما در مقابل هزينهاي كه داشتيم و زحمتي كه بچهها كشيدند به حقمان نرسيديم. اعتقاد من اين است برنامههاي شتاب زده و غلط فدراسيون جهاني تكواندو در بخش «رنكينگ سيستم» باعث شد تا بعضي كشورها مثل ايران نتوانند حداقل در گروه مردان به سهميه كامل برسند! براي اين دوره آزمون و خطاهاي زيادي پس داده شد و بازيكنان بسيار خسته شدند و بيشتر از حد متعارف تلاش كردند. تيمهايي مثل ايران كه بسيار فعال بودند، واقعا دچار فرسايش شدند و اين در آينده به تكواندو لطمه ميزند. فدراسيون جهاني، فكر برخي از اتفاقات اين راه را نكرده بود. به طور مثال اگر سهميه براي فرد در نظر گرفته نشده بود، در صورت آسيب ديدگي، نفري ديگر جايگزين ميشد و راه را ادامه ميداد و آن وقت شاهد مشكلاتي كه براي خيلي از كشورها در اين راه پيش آمد، نبوديم. همين بس كه هيچ كشوري نتوانست سهميه كامل را بگيرد و اين خود نشاندهنده غلط بودن راه و نادرست بودن اين روش است. تیم ملي مردان ايران انصافا زحمت خودش را کشید و واقعا شرايط سخت بود اما در گروه بانوان انتظار داشتم که دو سهمیه بگیریم. برایم خیلی سخت است که نتوانستیم در شرایطی که میشد با یک دوره مسابقه سهمیه دوم را بگیریم به این مهم دست پیدا نکنیم. به هر صورت شرایط اینطور رقم خورد و حالا تنها باید به فکر حضوری قدرتمند و موفق در ریو باشیم.
* فکر میکنید تكواندوي ايران چقدر ميتواند در ریو موفق عمل كند؟
- در کل باکیفیتترین تیم المپیک را در این دوره داریم. تیم بسیار جوان است، نسبت به دوره قبل تمام نفرات تغییر پیدا کردهاند که البته این تغییر و جوانگرایی همراه با برنامهریزی بوده است. همه نفرات در طول این سالها به مسابقات مختلفی اعزام شدند و حتی کیمیا علیزاده که تنها نمایندهمان در گروه بانوان است تجربه حضور در المپیک نوجوانان و مسابقات جهانی را دارد. امتیاز تیم ما این است که در عین جوانی، بسیار باتجربه هستند.
* شما 4 دوره شاهد برگزاري بازيهاي المپيك بوديد، بحث تقسيم مدال در اين آوردگاه چقدر مطرح است؟
- وقتي در المپیک لندن مدالها بین 20 کشور تقسیم شده، نشاندهنده این است که این مسائل وجود دارد. متاسفانه برخي از اقدامات را با توجيه و به بهانه توسعه تكواندو انجام ميدهند كه به اعتقاد من نهايتا به تكواندو لطمه خواهد زد. سوال من اين است؟ چرا تکواندوکاری كه تابعیت کشور دیگری را دارد، با پرچم کشور دیگری مبارزه میکند؟ این موضوع فریب دادن کمیته بینالمللی المپیک است. نباید شرایطی ایجاد شود که بازیکنان این اجازه را داشته باشند که دست به این اقدام بزنند. آن ها حق ندارند از سرمایههای ما استفاده کنند چون واقعا بهاندازه ما کار نکردهاند و زحمت نکشیدهاند.
* شما چند مدال براي تكواندو در المپيك پيشبيني ميكنيد؟
- با پيشبيني مخالفم! شما در پيش بيني غالبا مجبور ميشويد بخشي از تواناييها را ناديده بگيريد و عوامل محيطي را در نظر داشته باشيد. زماني هم كه با تمام توانتان به ميدان نرويد قطعا به مقصد نخواهيد رسيد و همين تاثير منفي برروي تيم ميگذارد. من در اين مواقع با پيش بيني مخالفم اما انتظار خودم و انتظار مردم را ميگويم. اينكه از شيربچههايي كه ميدانند براي اين آب و خاك چه جانهايي نثار شده است، انتظار ميرود كه براي سربلندي و سرافرازي كشورمان، ايران از جان مايه بگذارند.
* شما اين از خود گذشتگي را در مليپوشان تكواندو ميبينيد؟
- بدون شك بله. بازيكنان ما در تمامي مسابقاتشان از جان مايه ميگذارند. مطمئن باشید هیچکدام از بچهها در المپيك کم نخواهند گذاشت.
* نگراني فدراسيون تكواندوي ايران از بابت المپيك چيست؟
- نگران ترفندها و سیاستهای خلاف عرف و اخلاقی هستم که شاید از سوی مسئولان برگزاری رقابتهای المپیک شاهد آن باشیم. سیاست کلی این است که دوست ندارند کشوری در تکواندو قطب شود. خیلی ناعادلانه است که وقتی در مسابقاتی طلا میگیریم، میگویند "برای شما بس است". در بازیهای آسیایی 1998 بانكوك، از 12 وزن 12 طلا به کرهجنوبي رسید و هیچکسی از این حرفها نمیزد. در بازی های آسیایی بوسان هم 11 طلا به کرهجنوبي رسید يا در المپيك پكن 2008، كشوركره جنوبي از 8 وزن 4 مدال طلا گرفت و باز هم کسی اعتراضی نداشت اما حالا که ایران پیشرفت کرده همه معترض هستند. سیاست توسعه بد نیست اما باید از طریق فعالیت و برنامهریزی باشد نه اینکه حق دیگران خورده شود. امیدوارم بچهها در ریو به حقشان برسند و مسائل پشتپرده به ما ضربه نزند.
عملكرد كادرفني تيمملي تكواندو را در اين راه چطور ارزيابي ميكنيد؟
- يقينا هيچ موفقيني بدون مهيا شدن ابزار بدست نمي آيد، اگر هم باشد، موقتي است. تيم مردان و كادرفني ما به دليل همدلي و همراهي كه داشتند در تمامي عرصهها موفق عمل كردند كه اين بسيار قابل تقدير است.
* و سوال پاياني، از نظر شما جاي چه تكواندوكاري در بين ورزشكاران المپيكي خالي است؟
- جاي نماينده ما در وزن 68- كيلوگرم، يعني بهنام اسبقي خالي است. وزني كه ما چندين مدال ارزشمند المپيك را در كارنامه داريم. اما تيم ملي ايران در اين وزن گرفتار تقدير و بيتدبيري فدراسيون جهاني تكواندو شد.