تشريح شرايط ووشوي ايران از سوي دكترعلي نژاد

به گزارش روابط عمومي فدراسيون ووشو؛ شرح گفت وگوي دكترمهدي علي ن‍ژاد از اين قرار است:

*با اتمام بازی‌های آسیایی ارزیابی فدراسیون ووشو با توجه به رنگ مدال‌ها نسبت به دوره گذشته در گوانگژو چه گونه بوده و آیا نتایج تیم ملی به پیش بینی‌های فدراسیوت قبل از اعزام نزدیک بود؟

علب ن‍ژاد: هر مسابقه‌ای شرایط خاص خودش را دارد و واقعا نمی‌شود یک دوره مسابقه را با مسابقه دوره قبل مقایسه کنیم، به خاطر اینکه نوع حضور کشورهای شرکت کننده، تدارکی که برای مسابقات دیدند و اتفاقاتی که در مسابقات رخ می‌دهند و چهارسالی که منتهی به مسابقات بود، همه متفاوت است. بنابراین اساسا اینکه بخواهیم یک دوره را ملاک قرار بدهیم و دوره‌های بعد را با آن یک دوره مقایسه کنیم کار درستی نیست. آن چیزی که منطقی و واقعی‌تر است اینکه ما ادوار گذشته را در نظر بگیریم. وقتی ادوار گذشته را در نظر بگیرید یک معدلی به دست می‌آوردید و اتفاقات منفی و مثبت همدیگر را خنثی می‌کنند. ووشو برای پنجمین بار در بازی‌های آسیایی شرکت می‌کرد و در این پنج دوره در 2 دوره بانکوک 1998 و دوحه 2006 مدال طلا نداشته است، در بوسان یک طلا و یک نقره گرفته است و در گوانگژو 3 مدال طلا و 3 مدال برنز کسب کرده است . اگر به صورت معدل بخواهیم مدال‌های طلای دوره‌های گذشته را حساب کنیم به یک طلا در هر دوره می‌رسیم در حالی که دو دوره مدال طلا اصلا نداشته‌ایم.

ما در بازی‌های آسیایی اینچئون از سه دوره بانکوک، دوحه و بوسان بهتر بوده‌ایم. اینکه در گوانگژو یک اتفاق ویژه افتاد و ما سه مدال طلا کسب کردیم یک کار خاصی پشت آن بود و چهار سال تلاش و حمایت همه جانبه مسئولان وقت سازمان تربیت بدنی و کمیته المپیک پشت آن بود و یک سری اتفاقات بین المللی در آن نقش داشت و اینکه چین میزبان بود یعنی رقیبان دیگر ما خاصیت میزبانی برای آنها قائل نبود چون چین همیشه رقیب است و یک قدرت بین‌المللی محسوب می‌شود. وقتی کشور دیگری میزبان می‌شود به چین به عنوان رقیب اضافه می‌شود و این عوامل باعث شد ما موفق به کسب سه مدال طلا در گوانگژو باشیم. اینکه ما در یک دوره‌ای موفقیت فوق‌العاده‌ای به دست می‌آید نباید ایجاد توقع بکند که همیشه آن موفقیت خیلی فوق‌العاده صورت بگیرد. با این نگاه وقتی بررسی می‌کنیم آیا باید بگوییم ما افت کرده‌ایم؟ واقعیت اینگونه نیست و خصوصیت ورزش غیرقابل پیش بینی بودن آن است که اتفاقات در آن خیلی مهم است و دو ضرب در دو روی کاغذ نیست اما می‌شود معدل گرفت تا مشخص شود این سیر در جهت مثبت است یا منفی و معادل ما در بازی‌های آسیایی اینچئون نشان می‌دهد هم مدال طلای خود را داریم و هم تعداد مدال‌ها از معدل بیشتر است و از سه دوره قبل از گوانگژو نتایج بهتری به دست آورده‌ایم . در کنار این‌ها همین که ما در سبد طلایی‌ها کاروان قرار گرفته‌ایم برای من خیلی مهم است و به نظر من و قبل از اعزام به بازی‌ها با دوستان کارشناس خود که صحبت می‌کردیم ما در اینچئون یک پیروزی و یک شکست برای خودمان قائل بودیم. شکست ما این بود که هیچ مدال طلایی نتوانیم به دست بیاوریم و پیروزی ما این بود که به مدال طلا دست پیدا کنیم حالا روی تعداد آن می‌توانستیم بین خوب، خیلی خوب و عالی مقایسه کنیم.

چند جا هم گفته‌ام ما عملکرد خوبی در اینچئون داشتیم ولی در گوانگژو عالی بودیم و دلیل ندارد که همیشه عالی باشیم و این شدنی نیست. نکته بعدی اینکه ما پیش‌بینی هایمان همین اتفاقی بود که افتاد و این را به صورت مکتوب با کمیته المپیک و وزارت ورزش امضا کرده بودیم و این نبود که ما و دیگران تعهد بدهیم و این ادبیات در این دوره اینگونه نبود و این دوره به اینگونه بود که ما تلاش و پیش بینی می‌کنیم این اتفاق بیفتد و مسئولان وزارت ورزش و کمیته المپیک نیز با امضا تفاهم نامه‌ای که داشتیم به این پیش بینی صحه گذاشته بودند و ما در این تفاهم نامه یک مدال طلا، یک نقره و سه برنز پیش بینی کرده بودیم و الان نسبت به آن پیش بینی نقره‌های بیشتر و برنز‌های کمتر گرفته‌ایم و این خودش باز نشان می‌دهد بهتر نتیجه گرفته ایم.

*تفاوت‌های این دوره بازی‌های آسیایی با گوانگژو در چه بود که باعث شد ما در گوانگژو عالی نتیجه بگیریم؟

علي نژاد: یک میزبانی کره‌ای‌ها بود. کره در بخش ساندا که بخش مدال آور ما در حوزه مدال طلا است یک رقیب برای ما است و در همه این‌ سالها هم که خیلی خوب بودیم و به کره‌ای ها نباختیم اما خیلی میلیمتری در بعضی جاها آنها را شکست داده‌ایم و حالا که خودش میزبان می‌شود طبیعی است که شرایط میزبانی خیلی متفاوت می‌کند کار را برای آنها و این شرایط میزبانی که می‌گویم لزوما بحث داوری نیست که سریعا متصور می‌شویم و واقعا در شرایط میزبانی خیلی عوامل موثر است که باعث می‎شود وقتی کشوری میزبان می‌شود عملکرد و کیفیت بالاتری داشته باشد. حتی کشورهای که در حوزه ورزش خیلی جایگاه ندارند مانند قطر می‌بیند در دوحه که میزبان بود چه جایگاهی کسب کردیم که دیگر هیچگاه نمی‌تواند به آن جایگاه برسد یا خود کره‌ای ها در گوانگژو هیچ مدال طلایی در ووشو نداشتند اما در این دوره دو طلا به دست آوردند که یک مدال آن در تالو و یکی در ساندا بود و مطمئن باشید در اندونزی طلا نخواهد گرفت کمااینکه آخرین مدال طلای آنها در بوسان بوده است.

بنابراین میزبانی کره‌ای خود به خود باعث می‌شد پیش بینی کنیم از سبد مدال طلای ما کم خواهد شد و به آنها اضافه خواهد شد و این در حالی است که چینی‌ها سهم خود را دارند و تعداد اندکی که می‌ماند باید بین بقیه آسیا تقسیم شود و وقتی قرار باشد شریک جدیدی پیدا شود از دیگران کم خواهد شد. دومین تفاوت این دوره با دوره گذشته این بود که مسئولان وقت ووشو چین نگاهشان به توسعه ووشو در دنیا بود و رئیس وقت فدراسیون چین، دبیر کل فدراسیون جهانی بود و تعامل خیلی خوبی هم با ایران داشتند و چون نگاه توسعه‌ای به ووشو داشتند و فقط به چین فکر نمی‌کردند، نگاهشان این نبود که هرچی مدال در بازی‌های آسیایی است باید به این کشور برسد بنابراین سعی می‌کردند فرصت‌هایی به کشورهای دیگر بدهند اگر توانمندی دارند مدال طلا بگیرند و چون این فضا بود گفتگوی خیلی خوبی با چینی‎‌ها صورت گرفت و نهایتا وزن منفی 60 کیلوگرم بانوان را چینی‌ها بازیکن نیاورد و این نیاوردن به این معنا نبود که برای ما خالی کرد چون ویتنام، چین تایپه وهند هم این شرایط را داشت و دیگر مسابقه نشان می‌داد مدال به چه کشوری می‌رسد و بازیکن ما خانم آزادپور همه این کشورها را برد و به مدال طلا رسید. در این دوره رئیس فدراسیون چین فقط به این کشور فکر می‌کند و این نگاه بسته باعث شده است که تنها رئیس فدراسیون ووشوی از چین از پیداش ووشو تا الان باشد که هیچ جایگاهی در آسیا و فدراسیون جهانی نداشته باشد و به دنبال این بود از تمام ظرفیت چین برای کسب تمامی مدال‌ها استفاده کند و 12 ورزشکار به این مسابقات اعزام کرد و در بخش ساندا بانوان در هر دو وزن نماینده نداشتند لذا یک طلای ما این جا کم شد چرا که نه ما و نه هیچ کشور دیگر در دنیا در بخش بانوان تا به حال موفق به شکست ورزشکاری از این کشور در بزرگسالان نشده است.

بعضی مواقع ووشو را با رشته‌های دیگر مقایسه می‌کنند که اصلا قابل مقایسه نیست چرا که اقتدار چین‌ها در دنیا نه تنها نسبت به ایران بلکه نسبت به همه دنیا یک مسئله ویژه است . در بخش آقایان نیز تا به حالا تنها دو کشور ایران و روسیه موفق به شکست چین‌ها شده‌اند و دیگر کس دیگری نتوانسته است آنها را شکست بدهد. بنابراین وقتی چینی‌ها دو ورزشکار خود را در بخش ساندا بانوان اعزام کردند می‌دانستیم مدال طلایی در این بخش نخواهیم گرفت ، می‌ماند بخش آقایان که ما در دوره گذشته دو مدال طلا داشتیم و ما گفته بودیم به دنبال کسب یک مدال طلا هستیم و دلیل آن بود که متاسفانه شرایطی در اردوها پیش آمد که در همان ابتدا دو نفر از بهترین بازیکنان ما، امیر فضلی قهرمان جهان و آسیا که مسلم سالیکوفی را شکست داده که یکی از اسطوره‌های ووشو جهان است و چینی‌ها را هم برده است و قرار بود در وزنی هم شرکت کند که چینی‌ها نماینده‌ای نداشتند و قطع به یقین مدال طلا می‌گرفت دچار پارگی رباط صلیبی در انتخابی درون اردویی شد و جواد آقایی نایب قهرمان دنیا و آسیا که او هم چینی‌ها را هم شکست داده است دچار پارگی ACL شد و ما نفر سوم خودمان حمیدرضا لادور را اعزام کردیم که نفرسوم ما نقره گرفت و میلیمتری در نه ثانیه بازی را واگذار کرد و در وزنی بود که باید می‌بردیم و طلا می‌گرفتیم اما لادور نفر سوم ما بود.

*به نظر شما چینی‌ها با اعزام سانداکار در وزن سیفی با وجود اقتدار او مرتکب اشتباه نشدند؟

علي نژاد: چینی‌ها فکر می‌کردند در وزن 75 کیلوگرم ما امیرفضلی یا حمید قلی‌پور حضور داشته باشد و اشتباه آنها از این جا ناشی شد و ما هم یکسری اطلاعات اشتباه به آنها داده بودیم چون فکر می‌کردیم که سیفی می‌تواند طلا بگیرد و یک وزن دیگر را خالی کنیم که لادور بتواند مدال طلا را شاید بگیرد که حالا نشد و نگاه و تصور آنها نیز این بود.مجموعا ما به چیزی که پیش بینی کرده بودیم دست پیدا کردیم و من عملکرد تیم‌مان را عملکرد خوبی می دانم و بدون تعارف آقای وزیر نیز در تقسیم بندی که کردند عملکرد را ووشو را خوب پیش بینی کردند.

*این رضایت شما از عملکرد ووشو در هر دو بخش ساندا و تالو بود؟

علي نژاد: این اعلام رضایت در خصوص تیم اعزامی بود و این تعداد مدال در مورد کاروان ووشو خوب بوده است اما این خوب بودن به خاطر توانمندی در ساندا بانوان و آقایان بوده است . در بخش تالو عملکرد کمتر از حد انتظار من بود و فکر می‌کردم در تالو یک برنز در بخش آقایان و یک برنز در بخش بانوان به دست بیاوریم که جفت این مدال‌ها را نتوانستیم به دست بیاوریم و اینکه دلیل آن چه بوده است در حال بررسی است . چیزی که واضح و روشن است ما در تالو نیازمند مربی چینی هستیم و این نگاه را داشتیم که هشت سال پیش مربی چینی آورده بودیم ولی شرایط مالی باعث رشد در دو، سه سال اخیر آنها را نتوانیم حفظ کنیم و تاثیر خود را نیز این موضوع گذاشت و این یک واقعیت است.

*با توجه به اینکه مجددا به این موضوع رسیدید که تالو نیازمند حضور مربیان چینی است، ما مجددا به سمت استخدام مربیان چینی خواهیم رفت و مشکلات مالی برطرف شده است؟
علي نژاد: حتما این اتفاق خواهد افتاد اما اینگونه نیست که مشکلات مالی کاملا برطرف شده باشد اما باید اولویت‌ها خود را تغییر بدهیم و حتی اگر کیفیت اردوها را پایین تر بیاوریم و مربی چینی داشته باشیم ان موضوع ارزش خواهد داشت.

*از عملکرد پانگ در تیم ملی ساندا بانوان راضی هستید؟

خانم پانگ ششمین سال حضور خود در ایران را پشت سر می‌گذارد و باید ببینیم قبل از حضور او چه شرایطی داشتیم و الان در چه شرایطی هستیم؟ خانم پانگ موقعی به ایران آمد که در سال 2007 که ایشان هنوز با ما همکاری نمی‌کرد در ساندا بانوان هیچ مدال طلایی کسب نکردیم و اصلا تا آن مقطع اصلا مدال طلایی در ساندا بانوان کسب نکرده بودیم. وقتی سال 2009 ایشان سرمربی ما شدند در همان سال دو مدال طلا کسب کردیم و در سال 2011 مجددا سه طلا کسب کردیم و در سال 2013 از سه ورزشکار ما هر سه به مدال طلا رسیدند و این نشان می‌دهد خانم پانگ مربی بسیار خوبی بوده است و سطح ما را به جایی رسانده است که غیر از چینی‌ها همه کشورها را می‌توانیم شکست بدهیم و از جایی که به ویتنام، فیلیپین و کشورهای دیگر می‌باختیم به این سطح دست پیدا کرده‌ایم. در همین مسابقات الهه منصوریان در نیمه‌نهایی با نایب قهرمان دنیا از کره بازی کرد و با اقتدار او را شکست داد و جایی برای حریف و حدیث باقی نگذاشت. ما هنوز به چینی‌ها نرسیدیم که یکی از دلایل عمده آن این است چینی‌ها با مربیان و ورزشکار مرد تمرین می‌کنند و در خود چین هم بهترین مربیان مرد هستند.

*با این شرایط ما باید چه کاری را انجام بدهیم تا موفق به شکست چینی‌ها شویم؟

علي نژاد: اولا به احتمال قوی بعد از مسابقات جام جهانی دیگر از خانم پانگ استفاده نخواهیم کرد چرا که اعتقاد داریم او در این شش سال هر چه داشته است به بچه‌های ما آموزش داده است و نفر جدیدی  از چین را استخدام خواهیم کرد. دوما باید برنامه ریزی که نیازمند پول است  را انجام بدهیم تا اردوهای بلند مدت مشترک با چینی‌ها داشته باشیم و در خود چین با آنها تمرینات طولانی انجام بدهیم و به دلیل روابط خوب با برخی استانهای چین این اتفاق شدنی است. در حال حاضر نیز بیش از ده روز است تیم اعزامی به مسابقات جام جهانی را به چین فرستادیم و این مسئله باعث ارتقا بچه ها خواهد شد و باید ترس آنها از چینی‌ها بریزد و من فکر می‌کنم با این روش خودمان را به چینی‌ها نزدیک باید بکنیم و این مسئله دور از دسترس نیست ولی مشکل است.

*پس یکی از اهداف ما برای بازی‌های آسیایی جاکارتای اندونزی کسب مدال طلا در ساندا بانوان حتی با حضور چین‌ها است؟

علي نژاد: بله ما علاقمند هستیم در حضور چینی‌ها هم طلا بگیریم، البته شاید را‌ه‌های دیگری نیز وجود داشته باشد و من فکر می‌کنم خیلی مدیریت رئیس فعلی ووشو چین با وجود اطلاعاتی که داریم طولانی نخواهد بود.

*از جانشین خانم پانگ هم صحبت کنید و اینکه حتما به دنبال استفاده از مربی با توان فنی بالاتر از پانگ هستید؟

علي نژاد: ما از فدراسیون چین در این خصوص درخواست کردیم و می‌دانید چین اینگونه نیست که در درجه اول با آدم‌ها ارتباط بگیرید و باید از فدراسیون چینی با توجه به سیستم بسته این کشور در خواست می‌کردیم. در سفر به چین نیز اونجا مجددا پیگیری خواهیم کرد و از رئیس کمیته فنی آسیا که نایب رئیس چین است نیز با توجه به ارتباط خوبی که داریم اطلاعاتی خواهم گرفت و از او در خصوص استخدام یک مربی خوب کمک خواهم گرفت.

*این مسئله فقط در بخش ساندا بانوان است و آیا در خصوص استخدام مربی در تالو نیز صحبت‌هایی خواهید داشت؟
علي نژاد: ما سه مربی در بخس ساندا بانوان و تالو آقایان و بانوان درخواست کردیم و اینکه آیا این مسئله محقق خواهد شد باید ببینیم به اهدافمان دست پیدا خواهیم کرد یا نه. اینگونه نخواهد بود که هرکسی را به ما معرفی کنند قبول کنیم و ما نیز رزومه و عملکرد آنها را بررسی خواهیم کرد و بعدا تصمیم گیری می‌کنیم.

*تکلیف کادرفنی ساندا مردان به چه گونه خواهد بود؟

علي نژاد: اوجاقی همچنان به کار خود ادامه خواهد داد و سرمربی تیم خواهد بود.

*آیا این فرصت برای مربیان دیگر نیز خواهد بود در کنار اوجاقی حضور داشته باشند؟

قرار شد خود اوجاقی در این خصوص تصمیم گیری کند و احتمالا نفرات جدیدی به کادرفنی با توجه به حضور موحدنیا در حوزه جوانان به کادرفنی اضافه خواهند شد و کادر جوانان و بزرگسالان متفاوت خواهد بود و اوجاقی با توجه به فرصت کافی که در اختیار دارد در این خصوص تصمیم گیری کند.

*وضعیت استعداد یابی در بخش پایه در تالو چه گونه است؟

استعدادیابی ما در بخش پایه انجام خواهد شد و قهرمانی جهان ساندا گواه این مسئله است و ما توجه ویژه‌ای به رده‌پایه و استعداد یابی خواهیم داشت.

*وضعیت ادامه فعالیت شما در فدراسیون چگونه است ؟

ماندن و نماندن من در فدراسیون بستگی به نظر مجمع خواهد داشت و اگر مجمع علاقه‌ای به ادامه حضور من داشته باشد ادامه خواهم داد و اگر این علاقه نباشد، از فدراسیون خواهم رفت و حتما قبل از کاندیداتوری برای فدراسیون نیز یک استمتاجی از اعضا مجمع کنم و بعد کاندید بشم.

*در مقاطعی در سال گذشته از ادامه فعالیت دلسرد شده بودید، این دلسردی برطرف شد؟

سال‌های منتهی به اینچئون سال‌های خوبی برای ورزش کشور و ووشو نبود اما در یک سال اخیر دوباره این امیدواری ایجاد شده است که می‌شود کار کرد. اگر شرایط مانند گذشته بود شاید برای ریاست فدراسیون کاندیدا نمی‌شدم. چهار سال منتهی به گوانگژو خیلی خیلی  شرایط بهتر از چهار سال منتهی به اینچئون برای ووشو بود و یک سال اخیر در دولت جدید شرایط تقریبا به شرایط گوانگژو نزدیک شد اما خیلی دیر بود و سه سال را از دست داده بودیم و اگر می‌خواهیم در جاکارتا موفق شویم باید از امروز شروع کنیم.

*وزارت ورزش و کمیته المپیک بعد از پایان مسابقات از فدراسیون‌ها برنامه‌ای برای جاکارتا خواسته است؟

علي نژاد: قرار است نشست‌های تخصصی فدراسیون‌ها با دکتر سجادی انجام شود اما نمی‌دانم در این جلسات در خصوص ارزیابی عملکرد فدراسیون‌ها در اینچئون  صحبت خواهد شد یا در خصوص چشم‌انداز چهار سال آینده در جاکارتا هم بحث کنیم اما یک دیدم که مدیرکل هماهنگی استان‌ها در سایت وزارتخانه گفته بود ما بخش نامه کردیم به تمام استان‌های کشور که ستاد بازی‌های آسیایی جاکارتا را تشکیل بدهند و این نشان دهنده هوشمندی سیستم جدید است. ما از دوحه که برگشتیم ظرف دو ماه تمام فدراسیون‌ها موظف شدند برنامه برای مسابقات گوانگژو را بدهند اما بعد از گوانگژو تا تشکیل دولت جدید هیچ کس در خصوص اینچئون با ما صحبتی نکرد. اولین بار مهر یا آبان سال گذشته یک نشست داشتیم که در اینچئون چه اتفاقی قرار است بیفتد و اصلا کلا نگاه این نگاه نبود.

*اما بعد از مسابقات گوانگژو از اهداف بزرگی صحبت میشد.

بیشتر یه شعار بود تا هدف چون وقتی شما هدف دارید برای آن برنامه ریزی می‌کنید و آن نیز یک شعار بود مانند خیلی شعارهای دیگری که داده شد و ما به شنیدن این شعارها عادت داریم.

*در چند روز آینده مسابقات جام‌جهانی ووشو در پیش است، ارزیابی شما از این مسابقات چه گونه است؟

علي نژاد: جام جهانی رشته ووشو کیفیت بالایی دارد و کسانی در آن شرکت می‌کنند که سال گذشته در مسابقات جهانی مدال گرفته و سهمیه را کسب کرده باشند. این مسابقات از لحاظ کمیت جمع و جور و کوچک است اما از کیفیت بسیار بالایی است. ما در دور گذشته به دلیل اینکه وزیر ورزش وقت اعلام کرد پول نداریم ما در این مسابقات معتبر در سال 91 شرکت نکردیم.

*یک سهمیه هم ما بیشتر در وزن منفی 90 کیلوگرم کسب کردیم؟

علي نژاد: با مذاکرای که داشتیم این سهمیه را کسب کردیم ولی خلعتبری بسیار جوان و کم تجربه است و تا حالا درهیچ مسابقه برون مرزی رسمی حضور نداشتند.

*این مسابقات با قوانین جدید  هر روز وزن کشی برگزار می‌شود و می تواند یک تجربه خوب هم برای رویدادهای بعدی باشد؟

علي نژاد: ما این تجربه را در مسابقات جوانان جهان در ترکیه داشتیم که چون مسابقات در چهار روز بود چهار بار وزن کشی شد و در این مسابقات هم در هر دو روز این کار صورت می‌گیرد.

*این قانون جدید به ضرر ما خواهد بود یا به نفع ما تمام خواهد شد؟

علي نژاد: هیچ کدام و به نظرم هیچ فرقی نخواهد داشت اما قانون خوبی است و به سلامت ورزشکار کمک می‌کند. این قانون را با این نگاه گذاشتند که ایران مدال نگیرد اما ما در ترکیه دیدیم که به ضرر ما نیست و به مشکلی نخوردیم. این قانون باعث خواهد شد تفاوت وزن دیگر بین ورزشکاران زیاد نباشد و در قانون قبلی یک ورزشکار ده کیلو وزن کم می‌کرد و در روز چهارم مسابقات ده کیلو وزن بیشتر نسبت به حریفانش داشت. در این وزن کم کردن‌های زیاد ورزشکاران آسیب هم می‌دیدند.

*به خاطر این قانون جدید ما سیفی را به مسابقات جام‌جهانی اعزام نمی‌کنیم؟

علي نژاد: بله چرا که سیفی با قوانین جدید نمی‌تواند وزنش را 65 کیلوگرم نگه دارد و قطعا او تغییر وزن خواهد داد و در 70 کیلوگرم مسابقه خواهد داد.

*ترکیب تیم ما را برای این مسابقات در غیاب نفرات نامدارترمان چه‌طور می‌بیند؟

علي نژاد: ما در 65 کیلوگرم، سیفی سهمیه را کسب کرده بود که به خاطر قوانین جدید جعفر شیرزاد را جایگزین او کردیم، در 80 کیلوگرم امیرفضلی سهمیه کسب کرد و به دلیل مصدومیت لادور به اندونزی اعزام می‌شود، در 85 کیلوگرم قلی‌پور خودش سهمیه کسب کرده بود و به این مسابقات نیز اعزام می‌شود. در بانوان الهه منصوریان سهیمه کسب کرده بود که از قبل به ما اعلام کرده بود به دلیل خستگی مسابقات ترجیح می‌دهد خواهرش سهیلا منصوریان به این مسابقات اعزام شود، در 65 و 75 کیلوگرم هم مریم هاشمی و شهربانو منصوریان اعزام خواهند شد و با توجه به تیم‌مان انشاالله نتایج خوبی کسب می‌کنیم.

*ووشو توقعات را در جامعه ورزش بالا برده است؟

علي نژاد: وقتی توقعالت بالا برده می‌شود متناسب با توقعات باید امکانات هم بالا برود و یک سیستم نمی‌تواند نتیجه حداقلی با شرایط حداکثری بگیرد و شاید یکی دوبار این اتفاق بیفتاد اما نمی‌تواند مستمر باشد.

*باتوجه به عضویت شما در هیات رئیسه فدراسیون جهانی برای دوره‌های بعد به دنبال پست‌های بالاتر در فدراسیون جهانی هستید؟

علي نژاد: نه اگر ما بتوانیم همین را تداوم بدهیم هم خیلی خوب است. برای پست‌های بالاتر باید یا دبیرکل و یا رئیس فدراسیون جهانی بشوم که این اتفاق نمی‌افتد و چینی‌ها این اجازه را نخواهند داد.

*شما برخلاف کرسی‌های دیگر ورزش ما از این جایگاه همیشه به نفع ووشو ایران استفاده کردید، دلیل این مسئله چیست؟

علي نژاد: در مسابقه لادور در فینال مقابل حریف کره‌ای در پایان راند اول دو داور به پیروزی لادور و دو داور به حریف کره‌ای رای دادند و وزن حریف کره‌ای هم کمتر از لادور بود البته لادور بازی را برده بود و باید چهار یا پنج داور به لادور رای بدهند و قطع به یقین اینگونه نبود که ما بخواهیم حق حریف کره را تضییع کنیم و طبق این مدل رای باید حریف کره‌ای برنده می‌شد اما سرداور این قدرت را دارد و رای با توجه به مساوی بودن روی وزن نبرد و رای را وتو کرد و به پیروزی لادور رای داد. شما در فینال با میزبان بازی می‌کنید و این اتفاق بیفتاد جالب است و بین دو راند من در طول تاریخی که در ووشو بودم برای اولین بار دیدم داور دو داوری که کره‌ای رای داده بودند را عوض کرد و این اتفاق در کشوره کره افتاد و تا به امروز من چنین چیزی ندیده بودم و در راند دومی که لادور بازی را باخته بود از دو داور تعویض شده یکی به پیروزی لادور رای داد و یکی هم مساوی اعلام کرد و من فکر می‌کنم این مسئله خیلی روشن است و نشان دهنده توان لابی ایران در فدراسیون جهانی است. و اگر در جایی از حضورمان در فدراسیون جهانی استفاده نمی‌کنیم به این خاطر است که دیپلماسی ورزش را نمیدانیم.

*می‌تواند این مسئله به ثبات مدیریت شما هم ربط داشته باشد؟

علي نژاد: یکی از شاخص‌های این دیپلماسی ورزش ثبات مدیریت است و شما روی آدم‌هایی می‌توانید سرمایه گذاری کنید که ماندگار باشند و اگر هر روز آدم عوض کنیم قطعا نمی‌توانیم کرسی به دست بیاوریم ولی این همه چیز نیست. به عنوان نمونه ما فدراسیونی با عمر مدیریت 24 ساله داریم که نمی‌تواند کرسی به دست بیاورد و این بلد نبودن دیپلماسی است که به جای یاد گرفتن آن برخی فقط غر می‌زنند که داوری ضعیف بود و فضای بیرون مسابقه هم جزیی از ورزش است و خیلی مهم است و نمی‌توانیم چشمان را ببندیم و بگویم فقط تکنیکال کار می‌کنیم و واقع شدنی نیست و باید ظرفیت‌های جدی در پشت صحنه داشته باشیم. ما الان شرایط را طوری رقم  می‌زنیم که چینی‌ها که مالک این رشته هستند را از لحاظ داوری وفنی به سمتی که خودمان دوست داریم سوق می‌دهیم و این خیلی مهم است.

*تقویم ورزشی فدراسیون بعد از پایان مسابقات جهانی چه گونه است؟

علي نژاد: بعد از پایان مسابقات جهانی تا آخر بهمن لیگ‌ را ادامه می‌دهیم و مسابقات قهرمانی کشور در رده سنی جوانان برای بانوان و مردان را در دو هفته اول اسفند برگزار می کنیم و اروهای جوانان برای مسابقات جوانان آسیا را از اردیبهشت ماه آغاز می‌کنیم. مسابقات بزرگسالان جهان سال آینده مجددا در اندونزی برگزار می‌شود و تلاش می‌کنیم از چهار ماه قبل اردوها را برگزار می‌کنیم. سومین دوره مسابقات غرب آسیا را 23 تا 26 بهمن در زاهدان برگزار خواهیم کرد. مسابقات جام پارس را هم اواخر آذر یا اوایل شهریور برگزار خواهیم کرد.

*میزبانی مسابقات اینچئون خیلی بحث برانگیز بود، چطور این مسائل را بررسی می‌کنید و فلسفه این نوع میزبانی را چه می‌بینید؟

علي نژاد: من چیزهایی زیادی در خصوص کره‌ای ها شنیده بودم اما در اینچئون این مسائل را دیدم و خیلی ناجوانمردانه برای کسب بیشترین مدال تلاش می‌کردند و سعی می‌کردند ورزشکاران را خسته کنند و سالن مسابقات تا محل اقامت دو ساعت را بود و با توجه به پنج روز مسابقات فقط 20 ساعت ورزشکاران در راه سالن و بازگشت بودند و این در حالی بود که خودشان سالنی در کنار سالن مسابقات گرفته بودند. و ما هم چون مسابقاتمان در شروع کار بود نتوانستیم تمهیدات تکواندو در اجاره هتل در کنار سالن مسابقات را ببینیم و حتما این مسائل همه در نتیجه گیری ووشو تاثیر داشت . همچنین نوع غذا اصل قابل خوردن نبود و یا یک آپارتمان 34 طبقه را به کاروان ایران داده بودند که یک آسانسور داشت و 45 دقیقه طول می‌کشید بچه ها به اتاق‌های خود بروند و همه این کارها با برنامه صورت گرفته بود.