علیرضا کلانتری دبیر فدراسیون بوکس در گفت و گو با سایت فدراسیون پیرامون اخبار و حواشی موجود در ورزش بوکس صحبت هایش را با یک سوال آغاز نمود. وی پرسید : بوکس ایران ،ناطق نوری ،افشین داوری یا حسین ثوری ، آیا مساله این است؟
به گزارش
سایت هنرهای رزمی وی در پاسخ به این سوال این گونه صحبت هایش را ادامه داد و گفت: ما بوکسی ها، هم خوش استقبالیم و هم خوش بدرقه اما گاهی چنان به زم قبلی واستقبال فعلی می رویم که گویا تمام ناکامی ها ونامرادی های روزگار معلول یک نفر بوده و یا تنها یک فرد امکان نجات بوکس ایران را با هنرهای فردی خود دارد غافل از اینکه سرنوشت هیچ قومی تغییر نمی کند مگر با اراده آن قوم .
کلانتری ادامه داد و افزود: گاهی اوقات در حالی زبان همه به بدگویی قبلی و خوشامدگویی فعلی باز می گردد، که انگارهیچ تغییر فرآیندی اتفاق نیفتاده است که قطع یقین دلیل این نگاه ایجادشده فراز و نشیب های موجود در بوکس ایران ومنتج از فقدان یک برنامه راهبردی برای پیشرفت بوکس کشور بوده است.
معاون سابق اداره کل ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان در پاسخ به این سوال که برنامه های فدراسیون برای گسترش بوکس چیست، گفت : به شخصه تلاش می‌کنم تا جناب ثوری ،با موفقیت در این موضوع بوکس کشوررا به سمت تعالی سوق دهد .اما چند نکته در این میان وجود دارد که به آنها به اختصار اشار می کنم:
از آنجایی که توسعه را فرایندی خرد محوروماحصل تفکر جمعی می دانیم به این نتیجه رسیدیم که بوکس ایران بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به تفکر توسعه محور دارد و این بدین معناست که وقت آن رسیده تا یک برنامه راهبردی همه جانبه نگر با وسعت دیدی، از جنوبی ترین تا شمالی ترین نقطه کشور، بانگاه بین المللی تدوین، تا چراغ راهی برا ی توسعه ورزش مهیج بوکس در دهه های آینده شود ،تاکید می کنم توسعه بوکس کشور در دهه آینده .
وی در ادامه افزود: چندخصوصیت بارز حسین ثوری در این مدت کوتاه کمک نموده تا اقدامات اولیه با سرعت بیشتری انجام گردد:یکی تحرک بالا که نشان ازعلاقه و پر کاری است ، دوم مردمی بودن که دلیل آن شناخت خوب از روحیات خانواده بزرگ بوکس است و سوم بوکس بلد بودن و آشنایی با دردها و الام این جامعه بزرگ و راه درمان آنها؛ اما عدم انتخاب افراد متخصص و متعهد (به پیشرفت همه در بوکس) آن هم فارغ از نگاه های باندی وگروهی وپیامد آن فقدان تدوین سند راهبردی به عنوان چراغ راه، بر اساس پتانسیل های موجود، برای رسیدن به وضع مطلوب دو حلقه مفقوده بوکس ایران می باشد .(البته لازم به تاکید است وقتی بحث تخصص محوری مطرح می گردد ،منظور صرفا آشنایی به مسائل فنی بوکس نیست بلکه همه اصول علمی مدیریت در ورزش مد نظر است )
کلانتری در ادامه به مشکلات موجود در بوکس اشاره کرد و درباره راهکارهای مدیران فدراسیون این گونه سخن گفت: در شروع کار مشکل اصلی توسعه بوکس کشور را به دلایل ذیل فقدان یک برنامه راهبردی می دانستیم :
1-عدم رسیدن برخی مدعیان آگاهی در حوزه مدیریت بوکس به یک ادبیات مشترک وهم کلام شدن قبل از این ادبیات،
2-وجود نگرش های علمی اما بی عمل(در عمل کاملا سنتی) که فقط بسنده به تخصص شخصی در بخش فنی نموده و برای اشاعه آن از هیچ مرجع علمی کمک گرفته نشده و در واقع هیچ احساس نیازی به سایر شاخص های مدیریتی نداشته است.
3-ابتلا به سندروم عملگرایی منتج به نمایش ونه نتیجه به دلیل نداشتن برنامه وراهبرد مشخص .
در جمع بندی نهایی به این نتیجه رسیدیم که اگر قرار است اقدامی عملی برای حل معضلات ومشکلات در جامعه بوکس انجام گردد و نتیجه آن اقدامات، جامع و قابل اجرا باشد، ناگزیر ،اجبار به اقدامات ذیل داریم.
1-ایجاد همدلی و یکپارچگی در بین همه اقشاروافرادوگروه ها وشناسایی افراد خلاق وخوش فکر در جامعه بوکس برای رسیدن به یک ادبیات مشترک قبل از تدوین برنامه.(کاری بس دشوار و زمان بر اما امکانپذیر)
2-به کارگیری همه نیروهای متعهد و متخصص از سراسر کشور اعم از اقوام،مذاهب و تفکرات مختلف، در مدیریت بوکس کشور.
برهمین اساس یک برنامه استراتژیک و جامع تدوین کردیم که چه ناطق نوری باشد و چه داوری و ثوری یاهر فرد دیگری، در آینده با اجرای منظم برنامه، راه،روش وهدف مشخصی برای توسعه ،تعالی وپیشرفت بوکس ایران زمین دنبال شود. آن زمان دیگر تغییرات سیاسی،فرهنگی و حتی ورزشی حاکم بر کشور و تغییرات تخصصی حاکم بر فدراسیون ما را محتاج معجزه نخواهد کرد و این ماندگارترین کار است.
دبیر فدراسیون در پایان گفت : حال از همه شما عزیزان تقاضا داریم این فدراسیون نوپا اما با انگیزه را در چارچوب برنامه های تدوین شده حمایت نمایید، برنامه ای که به واقع به عنوان ادبیات مشترک می تواند نقشی وحدت بخش داشته و چراغ راه آینده باشد . در پایان برای جامعه بزرگ و فهیم ورزش جذاب و زیبای بوکس ایران آرزوی توفیق داریم.
