نیپون کمپو

این سبک رزمی  و رسمی در اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم در اواخر دوران ژاپن فئودالی توسط برخی از ملوک طوایفی های این کشور بنام هاراکمپو مطرح شد پس از وحدت ژاپن نام این سبک ازهاراکمپو به نیپون کمپو تغییر کرد .

لازم به توضیح است کلمه هارا در اصل لغت سانسکریت به معنی آفتاب یا خورشید  می باشد و لغت نیپون در زمان قدیم به معنی کشور ژاپن بکار رفته است .

سبک هاراکمپو دارای ۶ مؤلفه اساسی به شرح زیر می باشد :

۱-   ضربات حمله و دفاع دست

۲-   ضربات حمله و دفاع پا

۳-   فنون گراپلینگ و پرتاب

۴-   فنون دفاع شخصی و بازداشت

۵-   فنون قفل مفاصل

۶-    فنون خاص بدن سازی

در قرن بیستم این سبک توسط عده ای از اساتید رزمی ژاپن و اوکیناوا مورد استفاده و آموزش قرار گرفت. اما خیلی سریعتر از آنچه که فکر می شد تحت الشعاع جوجیتسو قرار گرفت. البته این به دلیل غنای فنی جوجیتسو نسبت به نیپون کمپو نمی باشد، بلکه ریشه در ۳ عامل زیر دارد:

۱-   حمایت امپراطور ژاپن از جوجیتسو

۲-   قانونمند بودن مسابقات و نحوه داوری جوجیتسو

۳-   گرایش بسیاری از قهرمانان رزمی معروف ژاپن به جوجیتسو

اما اصول کاربرد و روش های غیر قابل انکار سبک نیپون کمپو از فراموشی این سبک جلوگیری کرد و اجازه نداد تا این هنر رزمی تکامل یافته وبی بدیل در محاق جوجیتسو قرار بگیرد .

موضوع تأیید نشده ای وجود دارد که استادمیاگی (استاد وبنیانگذار گو جوریو ) مدتی خود به سبک نیپون کمپو فعالیت داشته است ، اما نوزائی و رنسانس سبک نیپون کمپو از انقلابی شروع شد که در بین شاگردان ارشد استاد فوناکوشی (بنیانگذار شوتوکان کاراته) بوجود آمد.

 در اوایل دهه ۳۰ از قرن بیستم عده ای از شاگردان استاد فوناکوشی به عدم کاربردی بودن سبک شوتوکان اعتراض کردند و به دنبال فنونی بودند تا بتوانند آنها را در هر نوع درگیری شخصی و خیابانی و تحت هر شرایطی به پیروزی برساند – تاریخ هنرهای رزمی می گوید این معترضین ۸ نفر از ارشدهای کلاس استاد فوناکوشی انجام گرفت- معروفترین این افراد سوسای اویاما بنیانگذار و رئیس مکتب کیوکوشین کاراته بود – می گویند اویاما قبل از اعلام انشعاب خود از شوتوکان کاراته و اعلام سبک جدید کیوکوشین به مدت یکسال با یکی دیگر از ۸ معترض کلاس فوناکوشی بنام استاد مینومی ساوایاما مشورت کرد- ساوایاما سه ایراد عمده بر سبک کیوکوشین کاراته داشت و به همین دلیل به آن نپیوست.

۱-   عدم استفاده از نیروی کی یاچی (تمرکز انرژی روانی و جسمی بدن در جهت ضربه)

۲-   عدم برجستگی تکنیکهای پرتابی و گراپلینگ در سبک کیوکوشین

۳-   اصرار بیش از حد سبک کیوکوشین به استفاده از نیروهای فیزیکی بجای نیروی معنوی و روانی .

ساوایاما تفاوتی دیگر نیز با اویاما داشت : هرچقدر اویاما به دنبال شهرت و جهانی شدن بود، ساوایاما فردی متواضع و فروتن بود- او یک شعار داشت – هفت رزمی کار واقعی بهتر از هفتاد میلیون رزمی کار دروغین است- و به همین دلیل سبک ساوایاما (نیپون کمپو) تا مدتها در دو جوی شخصی او محدود و باقی ماند و گسترش جهانی و بین المللی نیافت. تا این که در سال ۱۹۶۰ میلادی اندیشه هنرهای رزمی ترکیبی (maxfigh + ing) در بین عده ای از علاقه مندان دانش رزمی بوجود آمد به ترتیب : هورانگ دو از کشور کره – پانکریشن از کشور یونان – جوجیتسو از کشور ژاپن – مورد مواقعه قرار گرفت – اما سبک نیپون کمپو در سال ۱۹۸۰ میلادی برای اولین بار چهار ملوان رزمی کار انگلیسی به اروپا آورده شد و از آنجا گسترش جهانی و بین المللی خود را باز یافت.

امروزه سبک نیپون کمپو در ۳ استایل مختلف برگزار می شود : ۱- شبیه سبک دای دو جوکو که در آن رزمی کاران از پوشش کامل مثل : کلاه ایمنی – لثه – دستکش- جلیقه ایمنی استفاده می کنند – به این استیل آماتور نیز می گویند. ۲- نیمه حرفه ای که در آن مسابقات در ۳ راند دو دقیقه ای و امتیازی برگزار می شود. ۳- سبک مبارزه آزاد که در آن

مبارزه با ناک اوت شدن یا انصراف یکی از طرفین و یا دخالت کوچ پایان می پذیرد – سبک نیپون کمپو برای هرسنی از خردسال تا سال خورده مفید فایده است.

در این سبک ۸ نوع فرم یا کاتا وجود دارد که ۲ تای این فرم یا کاتاها همراه با چوب و شمشیر است. و رده کمربندی این سبک عبارت است از : سفید – زرد – نارنجی – سبز- آبی – قهوه ای – مشکی – و بعد از فوت پوفسور ساوایاما تقریبا در سال ۱۹۸۰ میلادی شاگرد ارشد وی بنام نوکوتو به مدت سه سال ریاست سازمان جهانی نیپون کمپو را عهده دار بود و بعد از وی بصورت شورای اداره می شود که در حال حاضر دبیر کمیته اجرایی سازمان جهانی نیپون کمپو ژاپن شخصی بنام اوسامو  نی شی کاوا می باشد و در کشور ایران این سبک برای اولین بار در سال ۱۳۸۰ توسط سردار کمال طهماسبی پایه گذاری شد،چون می دانست جوانان ایرانی ، جوانهای قدرتمند ایرانی هستند و نیاز به سبکی دارندکه بتواند آنها را از نظر روحی و جسمی غنی سازد و دفاع و حمله و درگیری را بصورت حقیقی آموزش دهد.